Friday, January 31, 2014

පරවි අකුරු.


                     මාගේ දශක තුනක් වූ ජිවන ගමන් මගේ පළමු දශක එක හමාර ගෙවී ගියේ අම්පාර නගරයේ සිට කිලෝමීටර් 22 ඇතින් වූ ඇති දුෂ්කර මෙන්ම නිරන්තරයෙන් ත්‍රස්තවාදී ප්‍රහාරයන්ට ලක්වූ මායිම් ගම්මානයක කෙලවරකය. එහි ගෙවූ ජීවිතය දුෂ්කර වුවද එහිදී ලබාගත් අත්දැකීම් ඉතා විශාලය. පළමු වසර 15 මගේ දෙවන වසර 15 ට වඩා ඉතා දීර්ග යයි මට සිතේ. එනම් මගේ අවසන් කාලය , කාලය විසින් සොරගත්තේ කෙසේදැයි මාවත්  නොදනී. පුද්ගලයකු ගැටළු ප්‍රශ්න මත ජිවත්වන විට අපට නොදනීම  කාලය ගත වන බව විටෙක මට සිතේ. ඇතැමුන් සියලු ප්‍රශ්න කාලයට බාරදී ඔහේ බලා සිටින අවස්තාද  ඒමට ඇත. එහි ඇති කාර්යක්ෂමතාවය හා පලදායිතාවය කෙසේ වුවද පාලනය කලා නොහැකි සාධකය වන්නේ කාලයයි. එය කළමනාකරණය කල යුත්තේ අපයි . 
                                 අද මම ලියන කෙටි කතාව මීට වසර 25 කට පෙර සිදුවූ සිද්දියකි. එනම් මාගේ පළමු පාසල් ගමන හා බැදුණු රසබර සිද්දියකි. මාගේ තාත්තා ගමේ සමජසේවක්යෙක් වන අතර ස්වේච්චාවෙන් සියලු කටයුතුවලට මුලිකත්වය දෙමින් කටයුතු කල කෙනෙකි.එම නිසා ගම්මානයක කෙළවරක පිහිටා තිබු පාසලේ විදුහල්පති තුමියත් සමාජ සේවා කටයුතු වලට දායකත්වය ලබා දෙමින් කටයුතු කල කෙනෙකි.මෙම  අදුනුම් කම මත මා නියමිත කාලයට වසරකට පෙර පාසලට ඇතුලත් කිරීමට හැකිවිය. එකල පෙරපාසල යන වචනය වත් අප ගමේ වැසියන්ගේ වචන මාලාවේ ඇතුලත් නොවිණි. පාසැල පවත්වාගෙන යාමද මහත් අසීරු කටයුත්තක් වුයේ ළමුන් පාසලට ගෙන්වාගැනීමට තිබු අසිරුතවයයි . මෙසේ වීමට ප්‍රධනතම හේතුව කුඩා කාලයේම ගොවිතැන් කටයුතු සදහා යොමුකරවීමට තම වැඩිහිටියන්  කටයුතු කල බැවිනි. 
                                   ඒ අනුව බලන කල අපේ තාත්ත කටයුතු කල ආකාරය ඊට හාත්පසින්ම වෙනස්ය. මෙවැනි පරිසරයක් තුල  මා පාසැල වෙත බර දීමට ඊට සතියකට පෙර සිට සුදානම් විය. මුලින්ම කලේ ටේලර් මාමට  කියා සුදු කමිසයක් හා නිල් කලිසමක් මැසිමය. වතුර බෝතලයක්, පාසල් බැගයක් ,අභ්‍යාස පොත් කීපයක්, පන්සලක් , මකනයක් ද එම උපකරණ කට්ටලයට අයත් විය. පැන්සල දෙකට කපා පැන්සල් දෙකක් බවට පත් කළේය .
       නියමිත දිනයේ කිරිබත් කා තාත්තාද සමග පාසලට පිටත් විය. අප පාසලට ගිය විට විදුහල්පති තුමිය අප දෙදෙනා සුහදව පිළිගන්නා ලදී. මම බුලත් හුරුල්ල විදුහල්පති තුමියට දී දණගසා වැන්දෙමි. ඒ අම්මා විසින් ගෙදරදී දුන් උපදෙස්වලට හා තාත්තාගේ අණට  අනුවය. එසැනින් තාත්තා ගාවට ආවෙමි. ඇගේ කටහඩ ගොරෝසුය. 
ආ පුතා කොහොමද ? ,,,

මොකක්ද ඔයාගේ නම ?,,,

මම බිරාන්ත වි බලාසිටියෙමි.

  නම කියන්න ටිචට  තාත්ත අනකරන ලදී. කුමා යි නැසෙන හඩින් මම කීවෙමි.
ඇය චුට්ටා මල්ලි අයියට කෝටුපාර දුන් හැටි ඔහු මා සමග පෙර දිනක කි හැටි මතක් විය.
මම ටිකෙන් ටික ආපස්සට පැමිණ තාත්තට මුවා  උනෙමි.
අයියෝ මොකද පුතා බයද , බය වෙන්න එපා ,
ඉන්නකෝ මම ඔයාට පොඩි බඩුවක් දෙන්න කියා ඇය පුටුවෙන් නැගිට පිටුපස වූ පෙට්ටියකට ඇත දමා මාරි අහුරක් අතට ගත්තාය.
                           මම පුටුවක හිද සිටි තාත්තාගේ කරට ඉහලින් ඒ දෙස බල සිටියෙමි.
ඇය නැවත පැමිණ පුටුවේ ඉද ගත්තාය.
පුතා මාරි කනවද. හැමදාම ඉස්කෝලේ අවොත් බිස්කට් කන්න පුලුවන් , යාළුවොත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න පුළුවන් යයි කියාගෙන ගියා  මට මතකය. 

   මා ටිකෙන් ටික ඇ වෙත ලංවී අත දිගු කලෙමි.

ඉතා ඉක්මනින්ම  ඇය මා මිතුරු කර ගත්තාය. 

'' අ'' අකුරද ඒ මොහොතේ ඇය විසින් ලියවන ලදී.
මේ මගේ පළමු පාසල් ගමනයි. එය පය බාගයකට සීමා විය.තාත්තා සමග නැවත ගෙදර ආවෙමි.
නිවසට ලංවන විට පාර  දෙස නොඉවසිල්ලෙන් බලාසිටින අම්මා මා ඈත තියාම දැක්කෙමි.

අම්මේ මට ටීචර් බිස්කටුත් දුන්නා කියා  මම ඈත සිටම කැ ගැසුවෙමි.

  පසුදින සිට මම අපේ ගමේ ගැන්සිය සමග පාසල් යැවීමට අම්මා තීරණය කලාය.චුට්ට මල්ලි අය්යලගේ ගෙදර තුන් දෙනෙක්ම පාසල් යයි. එදින හවසම අම්මාද සමග මම චුට්ට මල්ලි අය්යලගේ ගෙදර ගියෙමු.
එදින සිට මමද පාසල්යන ගැන්සියේ සාමාජිකයෙකි.

පසුදින වෙනදාටත් වැඩ උදෙන්ම නැගිට ලෑස්ති වි චුට්ට මල්ලි අය්යලගේ ගෙදරට ගොස් ගැන්සියට සෙට් විය. 
පාසලට ගොස් චුට්ට මල්ලි අය්යගේ එක වසර පන්තියේ ඔහු අසලම වා ඩි විය. 
 දැන්  ටීචර් පන්තියට ආවාය. 
ටිචර් කලුලල්ලේ එක එක ජාතියේ අකුරු ලියන්න පටන්ගත්තාය..මම කවදාවත් අකුරු ලියා නැත.
මම වටපිට බැලුවෙමි. සියල්ලෝම අකුරු ලියයි, ඇතැමුන් මකමකා  අකුරු ලියයි.

මම බිරාන්ත වි බල සිටියෙමි.

මේසය උඩ පොත දිග අර ඇත. පන්සලේ නැවුම් සුවද මගේ නහයට දැනේ . එපමණකි.

ටීචර් අකුරු පේලියක් කලුලල්ලේ ලියා යන්නට ගියාය.

 මම පොතේ කිසිවක් ලියා නැත . 

එක පාරටම මගේ අනිත් පැත්තේ සිටි අයිය කැගැසිය.

කෝ ඔයා ලියන නැත්ද. මොකද ලියන්නැත්තේ.

මම අකුරු ලියන්න දන්නේ නැ. මම කීවෙමි.

ආ එහෙනම් හම්බෙයි සබ්බුව ,,,හම්බෙයි සබ්බුව ,,, ඔහු අනතුරු ඇගවීමක් කරන ලදී.

සබ්බුව යනු දඩුවම් දෙන ක්‍රමයක් යයි මට සිතේ. කොහොම උනත් කියපු ක්‍රමය අනුව එය දරුණුය.
මම බය උනෙමි . අඩේන්නට  වගෙය.

මෙන්න මේ මල්ලි එකක් වත් ලියල නැ. ටීචර් අවොත් වදී කෝටුපාර  .,,

චුට්ට මල්ලි අයියද තිගැස්සිණි.

මම අසරණ වි චුට්ට මල්ලි අයියා දෙස කදුළු පිරි දෑසින් අහිංසක ලෙස බැලුවෙමි.

මගේ ගැලවුම් කාරය ඔහුය. ඔහු කියන දෙයක් මම කල යුතුය.

ටීචර් පන්තියට පැමිණෙන ආකාරයත් මගෙන් ප්‍රශ්න  කරන ආකාරයත් මට දැන් මැවී පෙනේ.
මට තාත්තා සිහිවිය.තාත්තා සිටියානම් මම  බේරාගනු ඇත. ඒ විදුහල්පති තුමිය තාත්තාගේ මිතුරියක් නිසාය.
පන්ති භාර ගුරුවරිය වෙනත් කෙනෙකි. 

මල්ලි කොහොම හරි ලියන්න . නැත්නම් ගුටි කන්න වෙයි. ඒ චුට්ට මල්ලි අයියාය. ඔහු එක අකුරක් ලිය පෙන්නුවේය, 

මේ විදිහට ලියන්න. 

මම උත්සහ කලෙමි, ලියන්නට බැරිය. මේවා රවූම් අකුරුය.අමුතුම ජාතියේ ඒවාය.එක අකුරක් ලියන්නට උත්සහ කලෙමි.පිටුවේ පළල මදිය.

චුට්ට මල්ලි අයියට කතා කලෙමි.

අයියේ මම ලියන්න දන්නේ නැ.

හා කමක් නැ, ඔය තාම පොඩිනේ,

එහෙනම් මල්ලි ඔය අර කලුලාල්ලට උඩින් බිත්තියේ ලියල තියෙන අකුරු ඔයාට පේනවද.

ඔව්. අයියේ.

ඒවා ලියල තියෙන්නේ අකුරු ලියන්න බැරි අයට ලියන්න, ඔය අලුත් පිටුවක් අරන් ඒ අකුරු ලියන්න.
ඒ අකුරු ලේසි නේද. 

ඔව් අයියේ.

මම ඉතා විමසිල්ලෙන් බිත්තිය දෙස බැලුවෙමි .
ඇත්තටම ඒ අකුරු ලෙසිය. ඉහල සිට පහලට ඇද ඇති ඉරි වගයකි.ඇතැම් ඒවා තරමක් දිගය. ඇතැම් ඒවා කොටය. ඇතැම් ඒවා කුඩා තිතක් වගේය.

චුට්ට මල්ලි අයිය මාව  ගොඩ දැම්මේය.

මම පිටුවක් පිරෙන්නම ලියාගෙන ගියෙමි.නැවතත් මම බිත්තිය දෙස බැලුවෙමි . 

එක් වරම පරවියෙක් පියබා විත් බිත්තියේ ඉහල දාරය  උඩ වැසුවාය. මාගේ ඇස පරවියා  දෙසට යොමුව ඇත,
මා දැන් අකුරු ලිවිම පසෙක ලා පරවිය දෙස බලා සිටි. එක් වරම පරවියා වර්චෙස් පිඩක් හෙලා පියබා ගියේය. එම වර්චෙස් පිඩද බිත්තියේ ඉහල සිට පහලට තරමක් දිගට  ඉරක් මෙන් සලකුණක් තැබුවාය.
මම ඒ අකුරද සමග පිටුව සම්පුර්ණ කලෙමි.

සිලින් සිලින් සිලින්න්,,,,,,,,,,,, බෙල් එක නාද විය.

මල්ලි දැන් අපිට බනිසසුයි කිරියි දෙන වෙලාව, කෝප්පේ අතට ගන්න.,,,,,,


               

Sunday, January 26, 2014

බස්සිගේ ෆෙරමෝන


                  මගේ පළමු blog කෙටිකතාව  ලියන්නේ මොනවා ගැනද කියල මම ටිකක් කල්පනා කලා. විහිළු කතාවක්ද ,  මගේම  මගේ කතාවක්ද , හිතාගන්න බැ , එතකොට තමයි  මගේ මීටරේට අවේ දැනට සති කීපයකට ඉස්සර බස්සිගේ බෝගේ දාපු ' ගැණු ඉව " කියන පොස්ටුව.

හැබැයි මගේ මංගල පොස්ටුව බස්සිගේ " ගැණු ඉව " සම්බන්ද කිරීම ගැන බස්සා මාත් එක්ක තරහ වෙයිද දන්නේ නැ .
අනේ සොරිම සොරි වෙන්න ඕන බස්සෝ. 

මම වලියට බර කෙනෙක් නෙමෙයි  හොදද.

                       ඇත්තටම බස්සි කියපු දේට මම තවත් කරුණු ටිකක් එකතු කරන්න ඕන කියල හිතුන නිසයි මේ ගැනම ලියන්න හිතුනේ. බස්සි හොද මාතෘකාවක්  ගැන තමයි ලියල තිබ්බේ. ඒ නිසා බස්සිගේ පොස්ට් එක හොදට කියවලම මේ කෙටිකතාව  කියවනවා නම්  හොදයි   කියල මම හිතනවා.

මෙන්න පාර . පොඩ්ඩක් ඒ පැත්තටත්  දුවලම එන්නකෝ.


        මම විද්‍යා විෂයන් ඉගෙන ගත්තේ සාමාන්‍ය පෙලට විතරයි. ඉන් පස්සේ කලට මනාවට කරන වැඩේ ඉගෙන ගන්න තමයි පන්ති ගානේ බඩ ගෑවේ. කොහෙමෙන් කොහෙමෙන් හරි බීඑස්සී කැල්ල  මුලට තියෙන කලට මනාවට  කරන එක පාලනය කරන කැල්ලක්  අගට අලවාගෙන නමට යටින් එල්ලගත්තා කියමුකෝ.   

  දැන් කියවල එන්න ඇති කියල හිතනවා.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ඔයාල එනකන් මම අනිත් අයත් එක්ක පොඩි චැට් එකක් දැම්ම ,කමක් නැනේ,,,,

              හරි මම දැන් කියන්න යන්නේ ඔය ඉව කියන දේ කාටත් පොදුයි කියන්න . මොකද  ලෝකේ ඉන්න  ගොඩක් ජීවීන්ට ඉව තියෙනවා, ඔය ඉව කියන දේ වැඩිපුරම තියෙන්නේ මිනිසුන්ට  වඩා සතුන්ටය කියල කියනවනේ.

ඔන්න ප්‍රස්නයක්,  සිංහලට අනුව ශාක යනු ජීවීන්ද ?

නෑ. නමුත් විද්‍යාවට අනුව ජීවීන් නෙ.

                   ඒ නිසා ඔවුන්ටත් මේක අදාලයි. ඔය කෝටි තුනක් විතර වටිනා කැස්බවොත් බිත්තර දාන්නේ වෙරළේ කියනවනේ.  කැස්බෑවි වැලි යට  බිත්තර දාල නැවත  මහ මුහුදට යනවලු. ආයේ බිත්තර රකින්න එතන නවතින පුරුද්දක් නැනේ.

ඔය බිත්තරවලින් එලියට එන පැටව් ටික  මහා මුහුදේ ඉන්න තමන්ගේ අම්ම හොයාගෙන යනවා කියනවනේ.කොහොමද මෙහෙම වෙන්නේ. කොහෙද අපිට වගේ, නම් ගම්, ගෙවල් දොරවල් , උප්පැන්න තියෙන එකක් යැ.
                      මේ ඉවට ප්‍රදාන හේතුව තමයි  ෆෙරමෝන.  මොකක්ද මේ   ෆෙරමෝන කියන්නේ?
ෆෙරමෝන  කියන්නේ ජීවීන්ගේ ඇගෙන් භාහිරට ශ්‍රාවය වන කිසියම් රසායනික ද්‍රව්‍යක් . එකෙන් තවත් ජීවියෙක්ගේ ශරීරයේ යම්කිසි ජෛව රසායනික ප්‍රතික්‍රියාවක් සඳහා උත්තේජනයක් ලබාදීමේ හැකියාව තියෙනවා.

බස්සි ලස්සනට  විග්‍රහ කරලා තිබුන මේ  පිලිබදව.
මෙන්න බස්සි කියපු  නහය ඇතුලේ පිහිටලා තියෙන "ජේකොබ්සන් ඉන්ද්‍රියෙ" මම වැරදිනම් නිවැරදි කරන්න.


                           මෙකෙන්ලු ඒ මෙව්වා එක වෙන්නේ 




                  සත්තුන්ටත් මේක පොදුයි , බලන්නකෝ දෙන්න මොකටද  මේ අර අදින්නේ කියල,,,,

       හරි, 

               මගේ අත්දැකීමක් කියනවනම් අපේ තාත්ත ඇදපු ඇදුමක තියෙන සුවද මගේ නහයට දැනෙනකොට මාර  ගැමමක්  හිතට එනවා, මට එක වචනවලින් විස්තර කරන්න තේරෙන්නෑ. ඔයාලටත් එහෙම දැනිල තියෙනවද දන්නේ නැ .

මට  ඒ සුවද මගේ ජීවිතේට අමතක වෙන එකක් නැ.

මම අහල තියෙන විදිහට  ෆෙරමෝන ප්‍රභේද 2ක් තියෙනවා කියල.

1. පිරිමින්ගේ ශරීරයෙන් නිකුත්වන ෆෙරමෝන.
2. ස්ත්‍රීන්ගෙ ශරීරයෙන් නිකුත්වන ෆෙරමෝන.

      හැබැයි  මෙහෙම පිටවන ෆෙරමෝන ප්‍රභේද 2ක් තිබුනට වර්ග එකිනෙකට වෙනස්. හරියට අර DNA වගේ. නමුත් මුලික ප්‍රභේද 2යි. ඇත්තටම මේ ෆෙරමෝන කාන්තාවන්ගේ 64 මායම් වලට ඇතුලත් නොඋනේ ඇයි දන්නේ නැ . එහෙම   තිබුනානම් අපිටත් එකක් හරි තියෙනවා කියල හිත හදාගන්න තිබ්බ.මම එහෙම කිවේ ආදරය , ලිංගික ආකර්ෂණය සදහා මෙම ෆෙරමෝන විශාල කාර්යක් ඉටු කරන නිසා.

මට අවශ්‍ය උනේ මෙම  ෆෙරමෝන රසායනිකය අද වාණිජ  ලෝකය පවා ආක්‍රමණය කර ලා  තියෙන බව කියන්නයි.

මේ ගැන පරීක්ෂණයක් කොරළ මෙන්න මෙහෙම,

               ලංකාවේ ඉස්සර තිබ්බ වගේ දුරකථන කුටි  දෙකක් තමයි  මේකට යොදාගෙන තියෙන්නේ. මෙයාලගේ අරමුණ උනේ ස්ත්‍රී පුර්ෂ ආකර්ෂණය සදහා මෙම ෆෙරමෝන වල  බලපෑම සේවිමටයි.  ජනාකීර්ණ නගරයක මෙම දුරකථන කුටි දෙක  සවි කර male සහ female ලෙස නම් කරලු.
ඔන්න දැන් වැඩේ සෙට් කරලා කට්ටිය නිරීක්ෂණය කොරාලු  සති 2ක්.

            අනේ මේ කීකරු ජනතාව බෝර්ඩ් එක බලලම use කරලු. ඔය කීවට 95% ක් වත් use කරන්න ඇතිනේ. පරීක්ෂණයක් කරනකොට ඉතින් පාලනය කොරන්න බැරි දේවලුත් තියෙනවනේ. කොකේන් හරි වැඩේ කරගන්නනෙ බලන්නේ. ඔහොම use කරන කොට  ජැකක්‌ එහෙම ගහගෙන, දාඩිය පෙරගේනනේ ඉන්නේ. අර දාඩිය සමග ශරීරයෙන් පිටවන ෆෙරමෝන ඒ ඒ කුටිවල තැවරුණ කියනවනේ.

ඔන්න දැන් ඊලග  පියවර.

                         දැන් මෙම දුරකථන කුටි 2ක එතනින් ගලවල නගරයේ වෙනත් තැනක අර ලේබල් 2ක් ඉවත් කරලා  හයි කරලු. දැන් කටත් පොදුවේ තමයි  use කරන්න දීල තියෙන්නේ.
දැන් නැවතත් නිරීක්ෂණය කරනවා  ඔන්න.

             මෙයින් 85% වැඩි පිරිසක් විරුද්ධ ලිංගිකයන් use කරපු දුරකථන කුටි තමයි  use කරලා තිබුනේ. ඒ කියන්නේ මෙම ෆෙරමෝන වැඩ කාරයෙක් බව ඔප්පු උනා.දන්නෙම නැතිව ඇදිල ගිහින්.

බලන්නකෝ එකෙත් හැටි.

 ආදරය කරන අය ඔය ගැන හොදට දන්නවා මගේ හිතේ.
එකනේ බස්සි බස්සගේ ඇදපු ඇදුම් ඉල්ලුවේ. තවත් අය මහත්තයාගේ සරම පොරෝගෙන නිදාගන්නේ. එකේ වරදක් නැ , ඕව ඔහොම තමයි. ගොඩක් වෙලාවට ඔය ආකර්ෂණය ස්ත්‍රීන්ට දැනෙනවා වැඩි මගේ හිතේ.

                 ඔයාල දන්නවා නේද පිරිමින්ට සහ කාන්තාවන්ට වෙන් වූ  සුවද විලවූ න් තියෙන බව, සුවද විලවූ න් හදන්න ගන්නෙත් මේ තාක්ෂනය use කරලා තමයි, ආකර්ෂණය වැඩි පිරිමි
ෆෙරමෝන ප්‍රභේද වලින් හදපු සෙන්ට් එකක්    use කරන්න ඕන පිරිමි විතරයි .

පිරිමි සෙන්ට් කාන්තාවෝ use කරොත් ආකර්ෂණය වෙන්නේ කාන්තාවක් තමයි. පිරිමි සෙන්ට් වලත් වර්ග තියෙනවනේ. සෙන්ට් එකක් තෝරනකොට තමන්ගේ බිරිදට හරි , පෙම්වතියට හරි , නැත්තම් වෙන ගැනු ළමයකුට හරි කියල තෝරාගන්න එක වඩා හොදයි. හැබැයි හිතේ තරහක් එහෙම තියෙනවනම් බලාගෙන හොදේ. 

ලේබලේ තියෙන නිසා තෝරන්න ලේසි දැන්.

                                    බලන්නකෝ මේ සෙන්ට් වර්ගය කොච්චර මේ අයට වැඩ කරලද  කියල..

   
                           මේක මගේ කුළුදුල් පොස්ට් එක. වැරදි තියේනම්  පෙන්නල දෙන්න හොදේ .

Saturday, January 25, 2014

ආයුබෝවන්

ආයුබෝවන්.

                 මම ගොඩක් කල් ඉදල සිංහල බ්ලොග් කියවන කෙනෙක්, මුලින්ම කියවන්න ගත්තේ කතන්දර  බ්ලොග් එකයි. ඉන්පස්සේ ගොඩක් සිංහල බ්ලොග් වලට ලින්ක් ලැබුන. දිනපතා බ්ලොග් කියවන එක පුරුද්දක් බවට පත් උනා.
ඉතින් මටත් හිතුන බ්ලොග් එකක් ලියන්න. මම  මගේ අත්දැකීම් අලලා මගේම කෙටිකතා ලියන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා.

මම කතන්දර අයියට මගේ අදහස ලියල ඊයක් යැවූවා. මෙන්න හැරෙන තැපෑලෙන් රිප්ලයි කරලා.
 මට මාතලන්ගේ පන්තියට යන්න පර කියල. මෙන්න ඊය. mail එක දැම්මට තරහ වෙන එකක් නැ කියල හිතනවා. 


හිතවත් කුමාර,

ඊ-මේලයට ස්තුතියි.

අළුතින් බ්ලොග් එකක් අරඹන්නට යන බව අසන්නට ලැබීම සතුටක්.

දැන් ඔබට ජී-මේල් ගිනුමක් තිබෙන නිසා හොදම ක්‍රමය නම් බ්ලොගර් සේවාව තුලින් බ්ලොගයක් ඇරඹීමයි. (වර්ඩ්ප්‍රෙස් සහ වෙනත් සේවා තියෙනවා, නමුත් බ්ලොගර් කරන්නේ ගූගල් ලා නිසා වැඩේ ලේසියි).

ඔබට ඇත්තේ වෙත www.blogger.com ගොස් ඔය ජී-මේල් ගිනුමට සම්බන්ධව බ්ලොගර් ගිනුමක් අරඹන එක විතරයි.

මට ඔබට උදව් කරන එකත් ඉතා ලේසියි. එක හේතුවක් තමයි, මේ ලඟදී අපේ හිතවත් බ්ලොග්කරුවෙක් වෙන මාතලන් බ්ලොග් හදන හැටි ගැන ලිපි පෙලක් ඇරඹූවා.

මෙන්න ඒකේ ඔබට අද අවශ්‍ය කොටසට පාර.

ප්‍රශ්න තිබේ නම් මට ඊයක් එවන්න. වැඩි අමාරුවක් වෙන එකක් නෑ.

-කතන්දරකාරයා


මුලින්ම දෙන්නටම ස්තුතිවන්ත වෙන්න ඕන, ඔයාලගේ උදව් නිසා තමයි  මම අද ඉදන් බ්ලොග් ලියන්නේ,
වැරදි තියේනම් පෙන්නලා දෙන්න.
ස්තුතියි.

මෙන්න මගේ පළමු බෝග,
//     http://kumageketikatha.blogspot.com/2014/01/blog-post_26.html